Ο Σταύρος Αντωνίτσας γεννήθηκε το 1935 στη Σκιάθο και πέθανε το 2005 σε ηλικία μόλις εξήντα ετών. Νεαρός ακόμα, πήγε στο Βόλο για το γυμνάσιο και για να γίνει κουρέας. Έμενε στη θεία το Ρηνιώ, ψηλά στη Νέα Ιωνία, και πολλές φορές που δεν προλάβαινε το τελευταίο νυκτερινό λεωφορείο για τον συνοικισμό, κοιμόταν στο παγκάκι. Όταν επέστρεψε στο νησί, έστησε το κουρείο του στο παλιό λιμάνι, δίπλα στου έμπειρου Μαστοράκη. Ήταν όμως από μικρός και φύσει ανήσυχος…
Εκτός από πραγματικά καλόκαρδος, έντιμος και φιλήσυχος άνθρωπος, υπήρξε και πρωτοπόρος καθώς αφουγκραζόταν τις ανάγκες των συγχωριανών του μα και των επισκεπτών που από τη δεκαετία του 60 άρχιζαν να κατακλύζουν στο νησί. Έτσι, νοίκιασε το μαγαζί του Υδραίου στην οδό Παπαδιαμάντη κι έστησε το πρώτο τουριστικό κατάστημα στη Σκιάθο πουλώντας σουβενίρ.
Στη συνέχεια, σαν άκουσε πως κλείνει το περίφημο καφενείο ‘’Ρόδινα ακρογιάλια’’ στην ανατολική παραλία, απευθύνθηκε στον αείμνηστο ιδιοκτήτη του τον Γιάννη Παρίσση και τον αντικατέστησε στο μαγαζί. Δεν στάθηκε όμως για πολύ στις παροχές του καφενείου. Σύντομα το μετέτρεψε σε μικρό πολυκατάστημα στεγάζοντας το κουρείο, τον ημερήσιο και τον περιοδικό τύπο, χαρτικά, βιβλία μέχρι και καλλυντικά. Για τα τελευταία, την ιδέα πήρε από μια τουρίστρια που του ζήτησε βούτυρο με κακάο και στην αρχή, επειδή νόμιζε πως ήθελε πρωινό, την έστειλε στο σελφ-σέρβις του Δερβένη. Όταν γύρισε και του είπε πως ψάχνει το σχετικό κραγιόν, μπήκε στο νόημα των γυναικείων αναγκών.
Παράλληλα άνοιξε ακόμα ένα μαγαζί, πιο εξειδικευμένο. Το βιβλιοχαρτοπωλείο ‘Έρως- ήρως’ στην πλατεία Παπαδιαμάντη που υπήρξε το πρώτο στο νησί στο είδος του.
Ο Σταύρος όμως ήταν, όπως ήδη είπαμε, κι εξαιρετικός άνθρωπος γι’ αυτό και αγαπούσε τα παιδιά, πέρα απ’ τα δικά του. Έβαλε λοιπόν μέσα στο μαγαζί του ένα σοφρά για να έρχονται και να διαβάζουν δωρεάν ό,τι ήθελαν τα παιδιά που δεν μπορούσαν ν’ αγοράσουν τα βιβλία και τα περιοδικά του. Κι ας είναι εκείνα τα παιδικά χαμόγελα που άνθισαν τότε σ’ εκείνη τη φιλόξενη γωνιά που δημιούργησε, κεράκια αναμμένα σήμερα στην μνήμη του…
