Του Γιώργου Σανιδά
-Ax, βγήκι κι ο ηλάκις, ασκουσά μ’ έγινε δουνά απ’ του προυί. Ούτι τα ψώνια δεν πήγα ακόμα σπίτ. Ου, ου, τι προυί λέου, μισμέριασι, πότι θα μαγειρέψω; Αλλά τι ωραία απ’ πιρνάμι σ’ αυτό του πιζλάκι με του λακριντί μας, με τα νέα τ’ χουριού, με τσ’ περαστικοί απ’ μας χιριτάνι κι τξισκουνίζουμι μόλις φεύγνι. Αυτό είνι ούλου κι ούλου του έξου μας, η μόνι ώρα απ’ καθόμαστι καταή κι χωρίς φρουντίδες…
